مینیمالیسم
در اوائل دهه 60 میلادی در نیویورک در میانهنرمندانی که خودخواهانه خود را از هنر اخیر ترد کرده بودند که به نظرشان مداوم وآکادمیک بودند. موجی از تأثیرات جدید و سبکهای کشف شده، هنرمندان جوان را به سوءاستفاده از مرزهای متداول بین ابزار های مختلف منجر شد. هنر جدید، "باحال"را به جای دراماتیک مورد استفاده قرار داد: مجسمه های آنها اغلب از مصالح صنعتیساخته شده بودند و به جای فضای ابسترکت مطلق به ناشناس بودن تاکید داشتند. نقاشانو مجسمه سازان نمادگرایانه و محتوای احساسی را اجتناب کردند، بلکه به مادیت کار واهمیت آثار توجه داشتند. در اواخر دهه 1970، مینیمالیسم در آمریکا واروپا از طریق ترکیبی از نیروها از جمله مدیران موزه، نمایندگی های هنری و نشریاتو همچنین سیستم های جدیدی از حامیان خصوصی و دولتی پیروی می کرد. و اعضای یک جنبشجدید، Post-Minimalism،در حال حاضر به قدرت خود را به چالش کشیدند و به همین ترتیب نشان دادند که چگونه مینیمالیسم شد.
ایده های کلیدی
حداقل مینیمالیست ها از انتزاع خلاص شدند با ازبین بردن پیشنهادات بیوگرافی از هنرشان و یا در واقع، هر نوع استعاره. این انکار بیانبا علاقه به ساختن اشیایی که از ظهور هنرهای با جزئیات اجتناب می کرد، منجر به ایجادآثار براق و هندسی شد که هدفمند و به طور کلی از تجدید نظر زیبایی شناختی متداولاجتناب می کردند.
دوره ای پس از اسپوتنیک، علاقه شدیدی بهساختارگرایی روسیه پدید آورد. رویکردسازنده گرا منجر به استفاده از تولید مدولار و مصالح صنعتی به عنوان اولویت تکنیکهای ساخت و ساز مجسمه سازی سنتی شد. آمادگی جسمانی مارسل دوشاپ نیز نمونه هایالهام بخش استفاده از مواد پیش ساخته بود. بر اساس این منابع، مینیمالیست ها آثاریرا ایجاد کردند که شبیه کالاهای ساخته شده از کارخانه بود و تعاریف سنتی هنر را کهمعنای آن به روایت و یا هنرمند مرتبط بود، ارتقا داد.
استفاده از مواد صنعتی پیش ساخته و فرم هایساده و اغلب تکراری هندسی همراه با تأکید بر فضای فضایی اشغال شده توسط آثار هنریبه برخی از آثار منجر شد که بیننده را مجبور به مقابله با ترتیب و مقیاس فرم هانمود. تماشاگران همچنین ویژگی های وزن، قد، گرانش، چابکی یا حتی ظاهر نور به عنوانیک حضور مادی را تجربه می کنند. آنها اغلب با آثار هنری مواجه شدند که خواستارپاسخ فیزیکی و همچنین بصری بودند.
مینیمالیست ها تلاش کردند تا مفاهیم سنتی مجسمهسازی را از بین ببرند و نیز تمایز بین نقاشی و مجسمه سازی را از بین ببرند. به طورخاص، آنها اخوان المسلمین را که توسط منتقد کلمنت گرینبرگ اشاره شده بود که محدودیتهایی در هنر نقاشی و هنرمندان برجسته ای که به نظر می رسید زیر نظر او نقاشی میکردند، رد کرد. دیدگاه دموکراتیک مینیمالیست ها در نوشته ها و همچنین نمایشگاه هایرهبران سول لویت، دونالد جود و رابرت موریس، در نوشته های خود قرار گرفته است.
روش ها و تکنیک های آبرنگ | استفاده از ابزارهای مختلف برای کار با آبرنگ
های ,ها ,مجسمه ,استفاده ,آثار ,هنر ,مینیمالیست ها ,استفاده از ,را از ,را به ,مجسمه سازی
درباره این سایت